Anemia, zwana również niedokrwistością, to choroba polegająca na zmniejszeniu się poniżej normy stężenia hemoglobiny we krwi lub liczby krwinek czerwonych. Nie jest to więc zaburzenie polegające na niedostatku krwi, lecz na jej gorszej jakości. W efekcie następuje obniżenie przenoszenia tlenu przez hemoglobinę, co przyczynia się do zmniejszonego dotlenienia komórek i tkanek całego organizmu.
Z czego wynika anemia?
Istnieje kilka rodzajów anemii, a każdy z nich ma inną przyczynę. Najpowszechniejszą postacią anemii jest niedobór żelaza. Żelazo stanowi kluczowy składnik hemoglobiny, barwnika przechowującego i transportującego tlen w czerwonych krwinkach. Bez wystarczającej ilości żelaza erytrocyty transportują do wszystkich tkanek i organów mniejszą ilość tlenu.
Występowanie niedokrwistości może być spowodowane również różnymi defektami krwinek czerwonych, takimi jak:
- defekty produkcyjne (niedokrwistość aplastyczna);
- wady dojrzewania (niedokrwistość megaloblastyczna);
- genetyczne wady dojrzewania hemoglobiny (talasemia);
- synteza nieprawidłowej hemoglobiny (hemoglobinopatie, anemia sierpowata i talasemia);
- utrata krwinek czerwonych (anemie hemolityczne).
Jak leczyć anemię?
Wszystkie rodzaje anemii muszą być leczone pod okiem specjalisty. Tym specjalistą jest hematolog, który zajmuje się diagnozą oraz leczeniem różnego rodzaju schorzeń krwi. Podstawą leczenia anemii z niedoboru żelaza jest uzupełnienie niedoborów tego pierwiastka. Niedobory zwykle są duże, zatem spożywanie pokarmów bogatych w żelazo nie jest wystarczające do pokrycia deficytów. Z tego względu dostaje się również suplementy zawierające żelazo.
W przypadku anemii wynikających z różnych defektów krwinek czerwonych często leczenie przyczynowe nie jest możliwe. Wówczas terapia opiera się na regularnym przyjmowaniu określonych leków, np. glikokortykosteroidów czy erytropoetyny. Z kolei w niektórych przypadkach bardzo ciężkiej anemii jedyną skuteczną metodą leczenia jest transfuzja krwi, czemu towarzyszy dodatkowo leczenie uzupełniające.